Katarzyna Jonkisz

Myśląc o wolności

Nadszedł nam wreszcie dostojny rok,

w którym nastąpią wspaniałe chwile,

gdy kraj nasz cały, a zwłaszcza lud,

świętował będzie wolności cud.

 

Mija w tym roku prawie sto lat,

gdy się dowiedział o tym fakcie świat,

że oto właśnie Polska kochana

staje w objęciach jednego pana.

 

Opuszcza Polskę zaborca Rus,

na zachód wraca Prus,

nawet Austriak jest już u siebie.

 

Polska zostaje w wielkiej potrzebie.

 

Wokół marszałka stają legiony,

On przez żołnierzy jest uwielbiony.

Groźny, wąsaty, odstraszy wroga -

On chyba tylko boi się Boga.

 

Tysiące młodych, oddanych ludzi,

tych, co to nowy duch w nich się wzbudził,

strzec będą, by wszystko, co nam oddane,

nigdy nie było już zagrabiane.

 

To, co pomogło nam przetrwać trwogę,

to polska tradycja i wiara w Boga.

 

A co tak ciężko jest wywalczone,

musi byś przez nas z troską chronione.

Bo wolność nie jest dana na wieki -

stały jest tylko nurt wielkiej rzeki.

 

Jak więc  przystało na wierne dziecię,

bądź dla niej gotów poświęcić życie.